شهيد سرتيپ پاسدار محمود كاوه
به سال 1340 در مشهدمقدس ، در خانواده اي مذهبي و دوستدار اهل بيت عصمت و طهارت (ع) متولد شد. پدرش كه از كسبهْ متعهد به شمار مي آمد، در دوران ستمشاهي و اختناق ، با علماء و روحانيون مبارز، از جمله حضرت آيةالله خامنه اي ، شهيد هاشمي نژاد و شهيد كامياب ارتباط داشت. وي كه براي تربيت فرزندش اهميت زيادي قائل بود ، محمود را همراه خود به مجالس و محافل مذهبي و نماز جماعت مي برد و از اين راه فرزندش را با مكتب اهل بيت (ع) و تعاليم انسان ساز اسلام آشنا مي كرد.
شهيد كاوه دوران تحصيلات ابتدايي را در چنين شرايطي سپري كرد. از آنجا كه خواست پدرش به هنگام تولد محمود ، اين بود كه وي را در سلك صالحان و پيروان واقعي مكتب اسلام قرار دهد، با علاقه قلبي و مشورت پدر وارد حوزه علميه شد و همزمان ، تحصيلات دوران راهنمايي و دبيرستان را نيز ادامه داد.
با شروع جريانات انقلاب ، او كه جواني بانشاط، فعال و مذهبي بود با شركت در محافل درسي مسجد جوادالائمه (ع) كه در آن زمان از مراكز تجمع نيروهاي مبارز بود، از هدايتها و تعاليم حضرت آيت الله خامنه اي بهره هاي فراواني برد و ره توشه هاي همين تعاليم را با خود به محيط دبيرستان و ميان دانش آموزان منتقل مي نمود . او در دبيرستان به عنوان محور مبارزه شناخته مي شد. با علاقه وافر به پخش اعلاميه هاي امام (ع) مي پرداخت و فعالانه و درگيريهاي زمان انقلاب شركت داشت.
با پيروزي انقلاب اسلامي شهيد كاوه جزو اولين عناصر مؤمن و متعهدي بود كه به سپاه پاسداران انقلاب اسلامي در شهر مقدس مشهد پيوست وپس از گذراندن يك دوره آموزش شش ماهه چريكي، به آموزش نظامي برادران سپاه و بسيج پرداخت. پس از آن براي حفاظت از بيت شريف امام در يك ماموريت شش ماهه به تهران عزيمت كرد و با شروع جنگ تحميلي، به همراه تعدادي از نيروهاي خراسان به جبهه هاي جنوب اعزام شد. مدتي بعد به علت نياز شديدي كه پادگان به مربي داشت، او را براي آماده سازي و آموزش به مشهد فراخواند.
به دنبال عمليات سرنوشت ساز نيروهاي سپاهي در محورهاي مختلف كردستان و همزمان با تشكيل تيپ ويژه شهدا شهيد كاوه به عنوان فرمانده عمليات اين تيپ انتخاب شد، پس از مدت كوتاهي از فعاليت او در اين مسئوليت ( كه با آزادسازي بسياري از مناطق همراه بود ) آوازه تيپ ويژه شهدا ، آنچنا نضد انقلاب را متحير ساخت كه به كلي روحيه خود را از دست داد و در مقابل هر يورش رزمندگان اسلام، فرار رابر قرار ترجيح مي داد و مي دانست كه مقاومت در مقابل اين يگان جز خسارت و نابودي ثمري نخواهد داشت.
آزادسازي سد بوكان و جاده 47 كيلومتري آن، جاده صائين دژ به تكاب ، با پاكسازي منطقه كيلر و أشتوزنگ، آزادسازي محور استراتژيك پيرانشهر به سردشت كه به عنوان مركزيت و نقطه ثقل ضد انقلاب بشمار مي آمد و منجر به انهدام مركز راديويي آنها و فتح ارتفاعات مهم مرزي منطه الواتان و آزادسازي زندان دوله تو و كشتن بيش از 750 نفر از ضد انقلاب گرديد، از جمله نبردهاي تهاجمي بود كه توسط شهيد كاوه به اجرا گذاشته شد.
او كه پس از شهادت سردارن رشيد اسلام ، شهيد ناصر كاظمي، شهيد محسن گنجي زاده و شهيد محمد بروجردي در خرداد 1362 رسما به فرماندهي تيپ منصوب شد. بنا به صلاحديد فرماندهي محترم سپاه در تاريخ 29/4/1362 تيپ ويژه شهدا ماموريت يافت تا در عمليات برون مرزي والفجر 2 كه در منطقه حاج عمران انجام مي گرفت شركت نمايد. در اين عمليات شهيد كاوه با هدايت قوي رزمندگان، اهداف از پيش تعيين شده تيپ از جمله ارتفاعات 2519 را با موفقيت به تصرف در آورد.
همزمان با عمليات والفجر 4 مأموريت پاكسازي محور سردشت از لوث وجود ضد انقلاب ( دمكراتها و منافقين ) به اين تيپ واگذار شد. رزمندگان غيور و سلحشور نيز ضمن تسلط به ارتفاعات مرزي كوه سير ، قوري ، تالشو روستاي اسلام آباد ، مركز راديويي منافقين و مقر دمكراتها را تصرف كردند.
نحوه شهادت
شهريور ماه 1365 ، روزي كه روح اين سردار شجاع اسلام و سرباز وارسته حضرت بقيةالله الاعظم (عج) در عمليات كربلاي 2 بر بلنداي قله 2519 حاج عمران به پرواز در آمد ، دل صخره و كوه ، ياد و خاطره شجاعت او را در خود ثبت كرد. آن روز، كاوه مزد جهاد را كه شهادت بود ، دريافت كرد و به بارگاه عزالهي فراخوانده شد.
خصال و ويژگيهاي درخشنده او در تمام مدت خدمتش و در تصدي مسئوليتهاي مختلف درسي است بس بزرگ براي همه سربازان اسلام و پاسداران انقلاب اسلامي ، تا با به كارگيري آنها و آراسته شدن به آن سجاياي اخلاقي، نمونه هايي از لشكريان مخلص حضرت بقيةالله اللعظم (عج) باشند و خود را براي دفاع از حريم اسلام و ارزشهاي متعالي آن، همواره مهيا و آماده سازند.
