شهید احمد انگالی
تاریخ شهادت:
۱۰ تير ۱۳۷۰
احمد انگالی فرمانده واحد آموزش نظامی ناو تیپ۱۳ امیرالمؤمنین(ع) سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در ۱۵ شهریورماه سا ل ۱۳۴۴ در روستای«کره بند» از توابع شهرستان بوشهر متولد شد و تحصیلات دوران ابتدایی و راهنمایی را در روستای کره بند با موفقیت به پایان رساند. در جریان پیروزی انقلاب اسلامی او از فعالان این نهضت بود و در راهپیمایی‌ها شرکت فعال داشت. در سال ۱۳۶۱ در حالی‌که دانش‌آموز اول دبیرستان بود، درس و مدرسه را رها کرد و عاشقانه آماده عزیمت به میدان نبرد شد.
وی پس ازگذراندن آموزش‌های لازم در شهرستان کازرون، به جبهه‌های حق علیه باطل اعزام شد و در عملیات محرم در منطقه شرهانی حماسه‌آفرینی کرد و تا پای نثار جان نیز پیش رفت. او هم‌چنین در عملیات والفجر ۱ به همراه دیگر بسیجیان شرکت داشت و پس از انهدام نیروهای دشمن و تصرف بخشی از نوار مرزی، توانست در پیروزی نیروهای خودی بر دشمن نقش مهمی ایفا کند.
احمد انگالی در تاریخ ۱۳۶۲/۵/۱پس از گذراندن دوره آموزش پاسداری، به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی درآمد و پس از سه ماه آموزش به کردستان اعزام شد و مدت ۶ ماه در سقز و کامیاران خدمت کرد.
پس حضور در کردستان دوباره عزم جبهه‌های جنوب نمود و به مدت ۸ ماه در واحد اطلاعات و عملیات ناو تیپ امیرالمؤمنین(ع) به جها د در راه خدا و اسلام پرداخت. در بازگشت از جبهه بنا به تشخیص مسئولین و با توجه به صلاحیت‌های موجود در او، به‌عنوان فرمانده پایگاه مقاومت شهید دستغیب کره بند انتخاب شد و ۶ ماه تمام، خالصانه در خدمت بسیج و بسیجیان خدمت کرد.
علاقه سرشار او به فراگیری فنون و آموزش‌های نظامی، در کنار مسایل عقیدتی و معنوی موجب شد تا با گذراندن آموزش‌های دریایی در بوشهر به ناو تیپ امیرالمؤمنین(ع) مراجعت کند و به‌دنبال آن برای آموزش تربیت مربی فرماندهی دسته به تهران اعزام می‌شود. او پس از ۴ ماه آموزش، به ناو تیپ امیرالمؤمنین(ع) بازگشت و مدت ۵ سال و نیم در واحد آموزش رزمندگان اسلام برای مبارزه با دشمن پرداخت.
شهید احمد انگالی علاوه‌بر آموزش دادن به نیروها، خود نیز از شرکت در صحنه‌های کارزار غافل نشد و در عملیات بزرگ والفجر ۸ به‌عنوان فرمانده گروهانی از گردان حضرت زینب(س)، در فتح عظیم منطقه فاو حماسه آفرید و ضمن وارد کردن صدمات فراوان به دشمن، از ناحیه گوش مصدوم شد.
وی در تابستان سال ۱۳۶۵ در عملیات کربلای ۳ در منطقه خور عبدالله و دریای خروشان خلیج‌فارس، همراه با دیگر دلیرمردان میهن به جنگ با ناوچه‌های جنگی دشمن پرداخت و رشادت‌های چشمگیری از خود نشان داد. او در سال ۱۳۶۶ در حالی‌که مسئول آموزش عمومی و معاون واحد آموزش نظامی تیپ بود، به‌عنوان فرمانده گروهانی از گردان ذوالفقار در عملیات کربلای ۴ نیز شرکت کرد و تا آخرین لحظه، مردانه با دشمنان مبارزه کرد.
هنوز خستگی عملیات کربلای ۴ از تن احمد بیرون نرفته بود که مجدداً به‌عنوان فرمانده گروهانی از گردان ذوالفقار در عملیات کربلای ۵ – در منطقه شلمچه – معرفی شد و در نبردی جانانه، خسارت بسیار سنگینی به مزدوران عراقی وارد نمود و خود نیز از ناحیه پا مجروح گردید.
شهید انگالی در عملیات والفجر ۱۰ در غرب کشور نیز حضور یافت و در مانور آمادگی عملیات کوهستانی، فرماندهی یکی از ارتفاعات را برعهده گرفت. درست در همین زمان بود که عراقی‌ها به‌طورگسترده به فاو و سپس به جزیره مجنون حمله کردند و به همین خاطر هم شهید انگالی به همراه جمعی از فرماندهان و رزمندگان تیپ، بلا فاصله به جبهه‌های جنوب بازگشت و در نبر د با دشمن بعثی، حماسه‌آفرینی کرد.
پس از پذیرش قطع‌نامه ۵۹۸ از سوی ایران، نیروهای عراق حملات گسترده‌ای را برای تصرف مناطقی از کشور عزیزمان انجام دادند. در این هنگام، شهید انگالی به‌عنوان فرمانده گردان برای عقب راندن دشمن، در جاده اهواز– خرمشهر با دشمن درگیر شد و در پیروزی سپاهیان اسلام نقش به‌سزایی ایفا کرد.
پس از برقراری آتش‌بس میان دو کشور ایران و عراق، وی کماکان به حضور خود در جبهه به‌عنوان فرمانده آموزش نظامی تیپ و فرماندهی پادگان آموزشی الغدیر ادامه داد و در اواخر سال ۱۳۶۹ بود که از پادگان الغدیر در جنوب و مقر تیپ حضرت امیر منتقل شد و در مسئولیت جدید نیز به پاسداری از کشور پرداخت. او هم‌چنین در مانورهای مشترک نیروی دریایی سپاه و ارتش که به‌نام‌های پیروزی ۱ در بندر‌عباس و سهند در منطقه رود حله انجام گرفت نیز همراه با فرماندهان تیپ حضور داشت و در مانور پیروزی ۲ نیروی دریایی سپاه و ارتش در منطقه کبگان نیز به‌عنوان ارزیاب مانور خدمت نمود.
احمد انگالی در تاریخ ۱۳۷۰/۴/۵ به دستور فرماندهی تیپ، مأمور انهدام مهمات از رده خارج شده تیپ گردید و در حین انجام وظیفه و بر اثر اشتعال ناگهانی مهمات، مورد آتش‌سوزی شدید قرار گرفت. اگر چه او را سریعاً به‌وسیله هواپیما به تهران اعزام کردند، اما پس از ۵ روز تلاش بی‌وقفه پزشکان معالج، در ساعت ۳ بامداد دهم تیرماه سال ۱۳۷۰ مصادف با عید غدیرخم، عید ولایت، به عهدش با امام وفا کرد و بعد از سال‌ها مبارزه ،حماسه‌آفرینی و ایثارگری در صحنه‌های مختلف انقلاب به درجه رفیع شهادت نایل آمد.
پیکر مطهرش را در همان روز بوسیله هواپیما به بوشهر منتقل کردند و فردای آن روز او را از محل بسیج مرکزی بوشهر تا زادگاهش کره بند تشییع کرده و بنا به وصیت خودش در امامزاده جعفر، در جوار دیگر شهیدان گلگون کفن به خاک سپردند. شهید انگالی، خانواده و تنها فرزندش زهرا را تنها گذاشت تا به لقای معبودش بشتابد.
