شهید قاسم میرحسینی
تاریخ شهادت:
۰۲ دی ۱۳۶۵
حاج قاسم میرحسینی در سال ۱۳۴۲ در روستای “صفدر میربیک” شهرستان زابل چشم به جهان گشود. او کوچکترین فرزند خانواده حاج مرادعلی میرحسینی بود. میرقاسم تحصیلات ابتدایی و راهنمایی را در روستای “جزینک” به پایان رساند. او برای ادامه تحصیل رهسپار هنرستان کشاورزی شهر زابل شد. پس اخذ مدرک دیپلم در سال ۱۳۶۰ به عضویت سپاه پاسدارن درآمد و در واحد پذیرش مشغول به خدمت گردید. ایشان پس از چند ماه کار و تلاش صادقانه و خالصانه برای گذراندن دوره عالی برگذیده شد، که این دوره را با موفقیت طی نمود.
او با شروع عملیات “بیت‌المقدس” به‌عنوان معاون یکی از گردان‌های عمل‌کننده در این عملیات شرکت جست. سرانجام پس از آزادسازی و فتح خرمشهر برای دوره آموزش تکمیلی فرماندهی رهسپار تهران گردید و پس از فراگیری آموزش‌های آن دوره به تیپ ۴۱ ثارالله(ع) پیوست.
در سال ۱۳۶۱ به‌عنوان فرمانده گردان شهید مطهری منصوب شد و پس از شرکت جستن در عملیات‌هایی چون “رمضان” و “والفجر مقدماتی” و با لیاقتی که فرماندهان در او سراغ داشتند او را به‌عنوان مسئول طرح و عملیات تیپ ۴۱ ثارالله(ع) منصوب کردند. ایشان در عملیات “والفجر۱” از ناحیه کتف و صورت مجروح گردیدند.
او در سال ۱۳۶۲ سنت حسنه پیامبر(ص) را به‌جای آورده و ازدواج نمود.
این سرباز گمنام امام زمان(عج) در عملیات “والفجر۳” سه‌شبانه روز چشم بهم نگذاشت تا این عملیات را سامان‌دهی کند. در عملیات “والفجر ۴” ارتفاعات “دره شیلر” و “پنجوین” را با یاری خداوند و رزمندگان اسلام تصرف نمودند.
ایشان در عملیات “خیبر” به‌عنوان فرمانده تیپ منصوب شدند و در این عملیات در جزیره مجنون پس از دلاوری‌های فراوان بر اثر بمباران شیمیایی دچاره مسمومیت گازهای سمی و مجروح گردیدند که به پشت جبهه اعزام گردیدند و پس از آن به تهران منتقل شدند. سردار میرحسینی هنوز از بند جراحات وارد شده رها نشده بود به مناطق عملیاتی برگشت و در عملیات “میمک” شرکت جست تا اینکه ارتفاعات میمک را فتح نمودند.
در سال ۱۳۶۳ مسئولیت طرح و عملیات لشکر ۴۱ ثارالله(ع) به او واگذار شد.
او در عملیات” بدر” دوباره بر اثر اصابت تیر مستقیم دشمن بعثی از ناحیه پا بشدت زخمی شد.
در سال ۱۳۶۴ به زیارت خانه خدا مشرف گردید و در همان سال ایشان به سمت قائم مقامی لشکر ۴۱ ثارالله(ع) معرفی شد.
در عملیات “والفجر ۸” پس از رشادت‌ها و شجاعت‌های نیروهای سپاه اسلام و رهبری مقتدرانه فرماندهان و حاج قاسم و همرزمان او شهر “فاو” آزاد گردید.
در “کربلای۱” ارتفاعات “قلاویزان” را به همراه نیروهای رزمنده فتح نمودند. در “کربلای ۴” که مقدمه “کربلای ۵” بود خالصانه و شجاعانه جنگید و بعثی‌های ظالم را به همراه همرزمان خود از مرزهای کشور بیرون راندند.
سرانجام این سردار رشید اسلام در خاک مقدس شلمچه در عملیات “کربلای ۵” (۶۵/۱۰/۲) پس از سامان‌دهی نیروها در حین عملیات بر اثر اصابت تیر مستقیم دشمن به ناحیه پیشانی سر به درجه رفیع شهادت نائل آمدند.
