زندگینامه

زندگینامه – شهید مهرداد قاجاری

شهید مهرداد قاجاری ـ فارس

معرفی شهید

نام و نام خانوادگی: مهرداد قاجاری

نام پدر:

محل تولد: خومه زار ممسنی فارس

تاریخ تولد: ۶۲/۵/۲۰

تاریخ شهادت: ۹۴/۹/۲۷

محل شهادت: حلب، سوریه

محل دفن: خومه زار ممسنی فارس

وصعبت تاهل: متاهل

تعداد فرزندان: ۱

زندگی نامه

بسیجی شهید مهرداد قاجاری، از ایل قشقایی، طایفه دره شوری و اهل شهر خومه زار از توابع شهرستان نورآباد ممسنی از استان فارس بود .

اهالی استان فارس شهید قاجاری را اولین شهید از قوم قشقایی می‌دانند. همچنین او اولین رزمنده تیپ تکاور امام سجاد علیه السلام کازرون بود که اواخر آذر ماه ۹۴ عازم سوریه شد و در  ۱۴ دی ماه در سن ۳۲ سالگی طی عملیات مستشاری توسط تروریست‌های تکفیری‌ در حومه شهر “حلب” به جمع شهدای مدافع حرم پیوست. از او یک دختر ۲ ساله به نام “آنیسا” بود.

شهید مهرداد قاجاری در خانواده‌ای مذهبی در منطقه ماهور میلاتی در شهرستان ممسنی دیده به جهان گشود…

او مثل همه‌ی دهه شصتی‌ها چیز زیادی از دفاع‌مقدس و حال‌و‌هوای جبهه‌ها به یاد نداشت،اما از همان کودکی محب اهل‌بیت و سرباز ولایت بود و حضور مستمر ایشان در جمع بسیجیان پایگاه،فرهنگ مقاومت،ایثار و شهادت را در او بوجود آورد…

مقاطع تحصیلی از دوران ابتدایی تا متوسطه را در شهر خومه‌زار گذراند و در سال ۱۳۸۱ موفق به اخذ دیپلم شد و بعد از اتمام تحصیلات در مقطع کاردانی در رشته میکروبیولوژی در دانشگاه کازرون،در سال ۱۳۸۷ به عنوان سرباز معلم در آموزش‌وپرورش بخش دشت ارژن و مدرسه راهنمایی مهدیه شیراز به مدت ۱۶ ماه خدمت مقدس سربازی و دو سال بعد از آن را در نهاد آموزش‌وپرورش در لباس مقدس معلمی سپری نمود…

ایشان در آذر ماه سال ۸۸ که مقارن با عید غدیرخم بود با دخترعموی خود ازدواج و ثمره این ازدواج دختری به‌نام انیسا بود که در ۱۴شهریور۹۲ پدر بودن را به او نوید داد…

تولد دخترش انیسا مصادف بود با یکمین حضور ایشان در نهاد مقدس سپاه‌پاسداران‌انقلاب‌اسلامی که این دوره نقطه عطف زندگی شهید قاجاری محسوب میشود…

او در تاریخ ۱۴شهریور۹۱ بعنوان بسیجی تکاور وارد تیپ۱۵ تکاور امام‌سجاد(علیه‌السلام) کازرون شد و بعد از اتمام دوره‌های آموزشی و با عشق به ولایت و پرچم مقدس جمهوری‌ اسلامی ایران چندین ماموریت به شمالغرب کشور «ارومیه» داشت و علاقه و عشق وصف‌ناشدنی مهرداد به آرمان جهانی حضرت امام خمینی و روحیه خاصی که در وی بوجود آمده بود ایشان را در تاریخ ۲۷آذر۹۴ برای مبارزه با تکفیرها و دفاع از حرم مطهر عمه سادات حضرت‌زینب(سلام‌الله‌علیها) آگاهانه در جبهه سوریه حاضر نموده…

سرانجام در ۱۴دی۹۴ بعد از نماز مغرب و عشا در اثر اصابت ترکش خمپاره به ناحیه سر،سینه و پا به فیض شهادت نایل آمدند…

خاطرات و گزارشات

دلنوشته همسر شهید مدافع حرم”مهرداد قاجاری”اولین شهید مدافع حرم ایل قشقایی شهرستان نوراباد ممسنی بمناسبت یکمین سالگرد شهادت وی در جمع کثیری از مردم و مسئولان شهرستان های ممسنی و رستم به شرح زیر میباشد:

مبادا خویشتن را واگذاریم

امام خویش را تنها گذاریم

زخون هرشهیدی لاله روید

مبادا روی لاله پا گذاریم

به نام الله پاسدار حرمت خون شهیدان

سلام ای روح پاک اسمانی ،سلام ای فریاد رسای الله اکبر،سلام ای اسوه ی رشادت وسلام ای اسطوره ی دلاوری سلام ای سرباز فداکار امام زمان،

درود برااشک ولبخند خداگونه ات وسوگند به لحظه ی ملکوتی شدنت.

گفتم کجا گفتا دمشق،گفتم چرا گفتا که عشق،گفتم وکی گفتا که حال ،گفتم بمان گفتا محال،در کربلایی چون دمشق باید که جان بازم به عشق ،گفتم چه جویی در دمشق ،گفتا که جانبازی به عشق،گفتم سرت ازتن جدا گردد به دست داعشی ،گفتا فدای زینبم پا وسرودستم همه.

سرشار از تو ومهربانیت اغاز میکنم به نام آن که وجودم را از مهر تو لبریز کرد همانی که قشنگترین لحظه ی زندگیم را با بودن در کنار تو رقم زد,تا تو همه ی فکر وذکرم شوی ،مهردادم شب و روزم از حضورت خالیست  اما تو خود را فدای خانه ای دیگر از جنس غیرت و مردانگی کردی،هنوز یکسال بعد از رفتنت نمیخواهم باور کنم که تو رفته ای و دیگر تو را نمیبینم چیزی عوض نشده فقط بین من و جسم خاکی تو فاصله افتاده, همین .مهرداد جان دخترمان آنیسا هنوز صدایت میزند این روزها قاب عکست هم دیگر او را آرام نمیکند،دستهایش دستانت را میخواهند و دلش حضورت را،چشمانش به دنبال بودنت میگردد اما نیستی تا مرهمی بر بیقراریهایش شوی.برایم سخت است که به او بگویم از این به بعد من نقش بابا را هم  برایت بازی خواهم کرد.

مهرداد جان رفتی بی انکه دلبستیگهایت را مرور کنی و آرزوهایت را باور,بی انکه لحظه ی تردید کنی.برگزیده عشق بودی که عشق انتخاب میکند ,عشق گلچین,و عشق هرکسی را سزاوار نمیداند ولی تو مهرداد عزیزم سزاواربودی که رفتی,و رفتن با شهادت را بهترین ماندن دیدی.

مهردادجان خوب میدانی درنبودت دلم اکنده از درد و دلتنگیست چگونه نبودنت را باور کنم چگونه لحظه ها را بی تو سپری کنم ،مهردادم تو رفتی و تمام دلگرمی مادر جگر سوخته ات,و من و آنیسا را باخودت بردی ،دلخوشیم عکسها و فیلمهایست که از تو برایم به یادگار مانده تمام مونس و همدمم گلزار توست که همیشه درکنارت بنشینم از دلتنگیهایم بگویم از بیقراریهای دختر۳ساله مان،از اشک ریختنهای گاه بی گاهم و تو در سکوتی سنگین فقط شنونده باشی،شیرمرد زندگی ام اسمانی شدن لیاقتت بود واین افتخارم هست که همسر چنین دلاوری هستم واسمت را برای همیشه با غرور زنده نگه میدارم.

خواهم که تو را اجردهد خالق رافع

زینب شودت روز جزا همدم وشافع

نازد به تو قشقایی با غیرت و گوید

قاجاری ماهم زحرم گشت مدافع….

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

هفت + 15 =

بستن