وصیتنامه شهید رضا ابوطالب‌زاده سرابی:
اكنون كه به خواست خداوند تبارك و تعالى توفيق آن را پيدا كردم تا در ميدان امتحان الهى راه يابم، از خداوند مىخواهم كه در اين راه پربركت توفيق شهادت نصيب من بگرداند(ان‌شاءاللّه).
مادرم، آيا از اين‌كه از وجود پرثمر عمرت شهيد پرورش يافته و در مكتب الهى جاى گرفته است، افتخار نمىكنى؟ اگر برايت مثبت است كه درود خدا و رسول او بر تو باد كه چه خوب اسلام را شناختهاى و از امتحان الهى سربلند و فاتح بيرون آمدهاى.
مادر و پدر عزيز، اگر خبر شهادت مرا براى شما آوردند، هيچ ناراحت نباشيد و خرسند باشيد. لباس سياه بر تن نكنيد. خرج بيهوده و براى من گريه نكنيد و عزا نگيريد. چون من كسى نبودهام. اين عزا و گريه فقط مخصوص ائمه معصومين(ع) است. براى آن حسينى گريه كنيد كه در روز دهم محرم با ۷۲ تن از يارانش در آن سرزمين گرم و سوزان با لبى تشنه او را شهيد كردند. برادرم، سلاح مرا به دست گير و نگذار كه مزدوران به خاك اسلامىمان تجاوز كنند و به مردم محروم كمك كن. دوستان، اقوام و مردم، امام را تنها نگذاريد و براى امام دعا كنيد. برادران در جبهه را يارى كنيد. در جهادسازندگى به‌خصوص در سازندگى كردستان شركت كنيد.
