وصیت‌نامه شهید عباس باقری‌تشکری:
ﺑﺎر ﭘﺮوردﮔﺎرا، ﺗﺮا ﺷﻜﺮ ﻛـﻪ ﺷﺮﺑﺖ ﺷﻬﺎدت، اﻳﻦ ﻳﮕﺎﻧﻪ راه رﺳﻴﺪن اﻧﺴﺎن ﺑﻪ ﺧﻮدت را ﺑﻪ اﻳﻦ ﺑﻨﺪه ﺣﻘﻴﺮ ﻣﺴﻜﻴﻦ و ﮔﻨﺎﻫﻜﺎر ارزاﻧﻰ داﺷﺘﻰ و ﻣﻦ ﺗﻨﻬﺎ راه ﺳﻌﺎدت ﺧﻮﻳﺶ را ﺷﻬﺎدت در راﻫﺖ ﻳﺎﻓﺘﻢ.
اى ﭘﺪران و ﻣﺎدران و اى ﺑﺮادران و ﺧﻮاﻫﺮان ﮔﺮاﻣﻴﻢ، اﻳﻦ را ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﻛﻪ ﺷﻬﻴﺪان ﻣﺎ رﻓﺘﻨﺪ و ﺑﺎر مسئولیت‌شان را ﺑﺮ دوش ﻣﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ و ﻣﺎ ﻫﻢ ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ را ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن ﺑﺮﺳﺎﻧﻴﻢ و ﺑﻪ دﻳﮕﺮ ﺑﺮادران ﺑﺴﭙﺎرﻳﻢ. اﮔﺮ ﺑﺮاى اﺳﻼم ﺧﺪﻣﺖ ﻧﻜﻨﻴﺪ، ﻓﺮدا ﻧﺰد ﺧﺪا رو ﺳﻔﻴﺪ ﻧﻴﺴﺘﻴﺪ. اﻣﺮوز راه اﻳﻦ ﻧﺎﻳﺐ ﺑﺮ ﺣﻖ اﻣﺎم زﻣﺎن(ﻋﺞ)، اﻳﻦ ﻓﺮزﻧﺪ اﻣﺎم ﺣﺴﻴﻦ(ع) و اﻳﻦ روﺣﺎﻧﻴﺖ در ﺧﻄﺶ دﻳﮕﺮ روﺷﻦ اﺳﺖ
ﺑﻌﺪ از ﺷﻬﺎدت ﻣﻦ از رﻓﺘﻦ ﺑﺮادراﻧﻢ ﺑﻪ ﺟﺒﻬﻪ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮى ﻧﻜﻨﻴﺪ. از ﺷﻬﺎدت ﻣﻦ ﻧﺎراﺣﺖ ﻧﺸﻮﻳﺪ ﻛﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻟﻄﻔﻰ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﻛﺮده اﺳﺖ و ﺷﺎﻳﺪ اﻳﻦ اﻣﺘﺤﺎﻧﻰ ﺑﺮاى ﺷﻤﺎ و ﺑﺮاى ﺧﺎﻧﻮادهﻫﺎى ﺷﻬﺪا ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ از دﺳﺖ دادن ﭼﻨﺪ ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﻮد، ﻫﻨﻮز از ﭘﺎ ﻧﻨﺸﺴﺘﻪاﻧﺪ و ﺧﻮد ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺟﺒﻬﻪ آﻣﺪه‌اﻧﺪ.
ﻣﺎدرم، ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺎدر وﻫﺐ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻛﻪ وﻗﺘﻰ ﺳﺮ ﻓﺮزﻧﺪش را ﺑﺮاﻳﺶ اﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ، او ﻫﻢ ﺳﺮ را ﺑﺮداﺷﺖ و ﺑﻪ ﻃﺮف دﺷﻤﻦ ﭘﺮﺗﺎب ﻛﺮد و ﮔﻔﺖ: ﭼﻴﺰى را ﻛﻪ در راه ﺧﺪا داده‌ام، ﭘﺲ ﻧﻤﻰﮔﻴﺮم. از ﺷﻤﺎ ﻧﻤﻰﺧﻮاﻫﻢ ﻛﻪ ﻋﺰادارى ﻧﻜﻨﻴﺪ، وﻟﻰ ﻫﺮوﻗﺖ ﺧﻮاﺳﺘﻴﺪ ﻋﺰادارى ﻛﻨﻴﺪ ﺑﺮاى اﻣﺎم ﺣﺴﻴﻦ(ع) و ۷۲ ﻳﺎر او ﻋﺰادارى ﻛﻨﻴﺪ و ﺑﺮاى ﺣﻀﺮت زﻫﺮا(س) ﮔﺮﻳﻪ ﻛﻨﻴﺪ. از ﺷﻤﺎ ﻣﻰﺧﻮاﻫﻢﻛﻪ ﻟﺒﺎس ﺳﻴﺎه ﺑﻪ ﺗﻦ ﻧﻜﻨﻴﺪ، ﭼﻮن در ﺟﺸﻦ ﻟﺒﺎس ﺳﻴﺎه ﻧﻤﻰﭘﻮﺷﻨﺪ و ﺷﻤﺎ ﺑﻪ آنﻫﺎﻳﻰ ﻛﻪ ﻧﻤﻰداﻧﻨﺪ ﻣﺎ و دﻳﮕﺮ رزﻣﻨﺪﮔﺎن ﺑﺮاى ﭼﻪ ﻫﺪﻓﻰ ﺑﻪ ﺟﺒﻬﻪﻫﺎ رﻓﺘﻴﻢ و ﺑﻪ ﺷﻬﺎدت رﺳﻴﺪﻳﻢ، ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ: ﺑﺮاى دﻓﺎع از اﺳﻼم و ﺣﻔﻆ ﻧﺎﻣﻮس ﺑﻪ ﺟﺒﻬﻪﻫﺎ رﻓﺘﻨﺪ و ﺑﺮاى ﻫﻤﻴﻦ ﻫﺪف ﺑﻪ ﺷﻬﺎدت رﺳﻴﺪه‌اﻧﺪ.
از ﺷﻤﺎ ﭘﺪر و ﻣﺎدر ﻣﻰﺧﻮاﻫﻢ ﻛﻪ دﺳﺖ از اﻣﺎم، اﺳﻼم و روﺣﺎﻧﻴﺖ ﺑﺮﻧﺪارﻳﺪ. ﭼﻮن اﮔﺮ ﺧﺪاى ﻧﻜﺮده ﭼﻨﻴﻦ اﺗﻔﺎﻗﻰ ﺑﻴﻔﺘﺪ، ﺷﻤﺎ را از ﻓﻠﺴﻄﻴﻨﻰﻫﺎ ﺑﺪﺗﺮ ﻣﻰﻛﻨﻨﺪ. ﭼﻮن اﻣﺎم ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ: دﺷﻤﻦ از اﺳﻼم ﺳﻴﻠﻰ ﺧﻮرده اﺳﺖ و اﮔﺮ ﭘﻴﺮوز ﺷﻮﻧﺪ، اﺳﻼﻣﻰ ﺑﺎﻗﻰ ﻧﻤﻰﮔﺬارﻧﺪ
ﺑﺮادراﻧﻢ از ﺷﻤﺎ ﺗﻘﺎﺿﺎ دارم ﻛﻪ اﺳﻠﺤﻪ ﻣﻦ و دﻳﮕﺮ ﺑﺮادراﻧﻢ را ﺑﻪ زﻣﻴﻦ ﻧﮕﺬارﻳﺪ. ﻣﻦ از ﺧﺪاوﻧﺪ ﺳﺒﺤﺎن ﺳﻼﻣﺘﻰ اﻣﺎم و ﻛﻠﻴﻪ ﺧﺪﻣﺘﮕﺰاران ﺑـﻪ اﺳﻼم را ﺧﻮاﻫﺎﻧﻢ. و از ﻛﺴﺎﻧﻰﻛﻪ در زﻣﺎن ﺣﻴﺎت، آنﻫﺎ را ﻣﻮرد اذﻳﺖ ﻗﺮار داده‌ام ﻣﻰﺧﻮاﻫﻢﻛﻪ ﻣﺮا ﻋﻔﻮ ﻛﻨﻨﺪ. ﺑﺮاﻳﻢ ﻳﻚ ﻣﺎه ﻧﻤﺎز ﺑﺨﻮاﻧﻴﺪ و ۲۰ روز، روزه ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ
دیدگاهتان را بنویسید