وصیت‌نامه شهید علی‌اکبر حاجی‌پور:
بی‌عشق جهان مباد كه كانون زندگی از فروغ او گرم و روشن است و فشار طاقت‌فرسای حوادث، با نوازش مطبوع او آسان، راستی اگر ما عاشق نبودیم، چگونه این عمر دور و دراز و خسته‌كننده را طی می‌كردیم و با چه حرارت، كارخانه حیات ما به كار می‌افتاد؟!
خداوندا! آن‌چنان که پدر و مادر ما زحمت کشیدند، و متحمل رنج شدند، و ما را تا آن‌جا که برایشان مقدور بود، صحیح تربیت کردند، تو نیز پاداش زحمات آنان را کرامت عطا فرما.
خداوندا! به ما توفیق آن را بده که چیزی را که به زبان نمی‌گوییم در عمل آن را انجام دهیم.
خداوندا! به بنده حقیرت کمک کن که هواهای نفسانی را از خودش دور کند.
خداوندا! آرزوی تمام رزمندگان این است که ان‌شاءالله روزی برسد تمام استکبار و استعمار و تمام بدبختی‌هایی که به جهت دوری از قرآن تو دامن‌گیر این ملت‌های ستمدیده و رنج کشیده شده است جایش را به اسلام عزیز و اجرای دقیق قانون قرآن بدهد. و همه در یک مجموعه خدایی با هم زندگی کنند، خدایا دشمنان امام را بکش.
خداوندا! گناهانمان خیلی زیاد است و تنها تو هستی که می‌توانی ما را نجات دهی….
از خانواده مخصوصاً پدر و مادر محترم و عزیز می‌خواهم که ما را دعا کنند، نماز را به موقع بخوانند و در ختم من با نهایت سادگی برای رضای خدا گریه نمایند به یاد امام حسین(ع).
دیدگاهتان را بنویسید